De pariteit van de zetten-vraag
De pariteit van de zetten-vraag
De pariteit van de zetten-vraag
De gezette vraagpariteit is een verband tussen de prijzen van Europees vraag en gezet opties op het zelfde ten grondslag liggen aan met de zelfde vervaldag en stakings prijs:
p + s = k + c
Waar:
p is de prijs van de put,
c is de prijs van de call optie,
k is de prijs van een nul coupon risico vrije band die op de vervaldatum met een nominale waarde gelijk aan de stakingsprijs, rijpt en
s is de prijs van het ten grondslag liggen aan.
Dit veronderstelt dat er geen dividendbetalingen op het ten grondslag liggen aan tussen de datum zijn waarop de verhouding en vervaldag van toepassing is. In deze context omvat de dividenden rente en een andere betalingen een houder van een veiligheid zal ontvangen. Als er dividenden zijn, dan zou de huidige waarde van de dividenden van de prijs moeten worden afgetrokken van het ten grondslag liggen aan.
Men kan ook afleiden uit zetten-vraagpariteit dat de prijzen zijn dusdanig dat impliciete vluchtigheid die vanaf gezet wordt berekend het zelfde als dat berekend vanaf de vraag is. Dit, in elk geval, wordt geïmpliceerda door het nrarbitrage vereiste.
De gezette vraagpariteit kan worden gebruikt om arbitragekansen, misschien als deel van een complexer model te identificeren dat veel dergelijke verhoudingen opneemt.
De meesten van lezers van De pariteit van de zetten-vraag klik op een advertentie
Verwante pagina's: Amerikaanse optie | Zwart-Scholes waardevaststellingsmodel | De waarde van de optie | Intrinsieke waarde | Statische haag | Dynamische haagAlfabetische index: A~B C D~H I~O P~R S~Z