De hypothese van de visser
De hypothese van de visser
De hypothese van de visser
De hypothese van de Visser is dat, uiteindelijk, de inflatie en nominale rentevoeten zich samen bewegen, betekenend dat echte rentevoeten op lange termijn stabiel zijn. Dit wordt ook genoemd het effect van de Visser. Het werd geformuleerd door Irving Fisher.
De vergelijking van de Visser is:
n = I + r
waar I het tarief van inflatie is
n is de nominale rentevoet en
r is de echte rentevoet.
Als de hypothese van de Visser (het effect van de Visser is echt) correct is, dan n en ik beweeg me samen, zo betekent het dat r (de echte rentevoet) op lange termijn stabiel is.
De vergelijking is hierboven een benadering. Het verschil tussen dit en de absoluut correcte vergelijking is zeer klein tenzij of de rentevoet of de inflatie zeer hoog zijn, of het wordt toegepast over langdurig van tijd. De nauwkeurige verklaring is:
1+n = (1+i) (1+r)
Dit kan ook worden uitgedrukt gebruikend het ononderbroken samenstellen.
De meesten van lezers van De hypothese van de visser klik op een advertentie
Verwante pagina's: Rentevoetrisico | Term structuur | Echte terugkeerVerwante categorieën: Economie
Alfabetische index: A~B C D~H I~O P~R S~Z