Ποσοστό έκπτωσης

Ένα ποσοστό έκπτωσης είναι το ποσοστό από το οποίο η αξία μιας ταμειακής ροής σε μια αξιολόγηση απορριμμένη ταμειακή ροή (DCF) μειώνεται για κάθε φορά που περίοδος μέχρι την οποία αφαιρείται από το παρόν.

Η εκτίμηση ενός κατάλληλου ποσοστού έκπτωσης είναι συχνά το δυσκολότερο και αβέβαιο μέρος ενός DCF. Αυτό επιδεινώνεται μόνο από το γεγονός ότι το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύ ευαίσθητο στην επιλογή του ποσοστού έκπτωσης - μια μικρή αλλαγή στις αιτίες ποσοστού έκπτωσης μια μεγάλη αλλαγή στην αξία.

Για απαριθμημένοι τίτλοι το ποσοστό έκπτωσης ο συχνότερα υπολογίζεται χρησιμοποιώντας CAPM. Η διαθεσιμότητα και των δύο στοιχείων για να υπολογίσει betas και των υπηρεσιών που παρέχουν βήτα εκτιμήσεις καθιστά αυτό κατάλληλο.

Ταμειακές ροές εκτός από τους απαριθμημένους τίτλους

Για τους μη καταχωρημένους τίτλους και για άλλους τύπους ρευμάτων των ταμειακών ροών γίνεται λίγο δυσκολότερο. Εάν οι απαριθμημένοι τίτλοι υπάρχουν που είναι παρόμοιοι από την άποψη του undiversifiable κινδύνου, κατόπιν αυτοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως συγκριτικές μετρήσεις επιδόσεων για να υπολογίσουν τι το κατάλληλο ποσοστό έκπτωσης πρέπει να είναι.

Μια συγκριτικά απλή προσέγγιση είναι να βρεθεί μια επιχείρηση καθαρό παιχνίδι σε όσο το δυνατόν πιό παρόμοια επιχείρηση και να υπολογιστεί WACC της. Αυτό μπορεί να είναι το κατάλληλο ποσοστό έκπτωσης, ή μπορεί να χρειαστεί την περαιτέρω ρύθμιση. Εάν οι περαιτέρω ρυθμίσεις απαιτούνται είναι συνήθως καλύτερο να εργαστεί από το WACC, χρησιμοποιώντας το CAPM, για να υπολογίσει τι ο βήτα θα δινόταν μόνο στη χρηματοδότηση δικαιοσύνης, και θα ρύθμιζε το βήτα. Αυτό είναι σωστό λόγω κύρια έλλειψη σχέσεως δομών.

Μερικές φορές είναι δυνατό να διενεργηθούν οι απλές προσαρμογές. Παραδείγματος χάριν, εάν οι ταμειακές ροές αντιμετωπίζουν μια παρόμοια (undiversifiable συστατικό) αστάθεια εισοδήματος στη συγκριτική μέτρηση επιδόσεων, αλλά ένα διαφορετικό επίπεδο λειτουργικής συνοδόντωσης τροχών, πολλαπλασιάζει απλά το βήτα με την αναλογία (1 + σταθερές δαπάνες ως ποσοστό των εισοδημάτων) για τις ταμειακές ροές που αξιολογούνται στο ίδιο πράγμα για τη συγκριτική μέτρηση επιδόσεων.

Σε πολλές περιπτώσεις θα είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθεί η λεπτομερής διαμόρφωση για να υπολογίσει τη διαφορά στην ευαισθησία στα undiversifiable στοιχεία. Στην πράξη αυτό σημαίνει τη σχέση και μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης (η οικονομία είναι ο κύριος undiversifiable κίνδυνος) και των δύο συνόλων ταμειακών ροών. Μπορεί να είναι απλούστερο να χρησιμοποιήσει την αγορά ως συγκριτική μέτρηση επιδόσεων, οπότε σ'αυτή την περίπτωση η αναλογία είναι η βήτα.

Σε πολλοί, εάν όχι οι περισσότεροι, περιπτώσεις στις αναπτυγμένες χώρες, είναι δυνατό να βρεθεί ένα αγαθό αρκετός καθαρός συγκριτής παιχνιδιού και να αποφευχθεί η σύνθετη προσέγγιση.

Μια προσέγγιση τελευταίας λύσης είναι να χρησιμοποιηθεί απλά τι εμφανίζεται να είναι ένα λογικό ασφάλιστρο κινδύνου άνω της αγοράς ή των ελεύθερο ποσοστό κινδύνου.

Σε όλες τις περιπτώσεις, ιδιαίτερα ο τελευταίος, είναι χρήσιμο να υπολογιστεί ένα DCF με διάφορα διαφορετικά ποσοστά έκπτωσης, έτσι ώστε η ευαισθησία του τελικού αποτελέσματος σε αυτήν την υπόθεση μπορεί να δει σαφώς.

Ποσοστό έκπτωσης

Σπίτι

Αλφαβητικός δείκτης: A~B Γ D~H I~O P~R S~Z

Κατηγορίες